1- امین نماینده قانونی غایب در کلیه امور مربوط به اموال و حقوق مالی اوست.
2- در دعوای علیه غایب، امین طرف دعوا خواهد بود و همچنین امین می تواند برای وصول طلب های غایب اقامه دعوا نماید.
3- امین نمی تواند دعوای مربوط به غایب مفقودالاثر را به صلح خاتمه دهد مگر با تصویب دادستان.
4- امین نمی تواند از طرف غایب با خود معامله کند.
5- امین باید خساراتی را که در اثر تقصیر او بر اموال غایب وارد شده، جبران نماید.
6- امین باید قبل از مداخله در امور مالی غایب، صورت جامعی از کلیه دارایی او تهیه و یک نسخه از آن را برای دادستانی که غایب در حوزه آن سکونت داشته ارسال نماید و در صورت عدم ذکر مالی در دارایی غایب، مسئول هر ضرر و خسارتی خواهد بود که از این حیث به غایب وارد گردد.
7- امین نمی تواند مبلغی بیش از آنچه که دادستان برای اداره اموال غایب تعیین کرده، خرج کند مگر با تصویب دادستان.
8- امین نمی تواند اموال غیر منقول مولی علیه را بفروشد یا رهن گذارد یا معامله ای کند که در نتیجه آن، خود مدیون غایب شود مگر با لحاظ صرفه غایب و تصویب دادستان. بعلاوه امین مجاز نیست که بدون ضرورت برای غایب قرض بگیرد مگر با تصویب دادستان.
9- امین باید حداقل سالی یک مرتبه در ظرف یک ماه از تاریخ مطالبه دادستان، حساب تصدی خود را به دادستان یا نماینده او تحویل دهد.
10- امین باید حساب تصدی خود را پس از برگشتن غایب مفقودالاثر به او و یا در صورت صدور حکم موت فرضی یا معلوم شدن موت حقیقی غایب، به وراث او تحویل دهد.
11- هرگاه در بین اموال غایب مال ضایع شدنی یا مال منقولی باشد که مورد احتیاج نیست، امین می تواند مال را بفروشد و از نتیجه فروش با رعایت مصلحت غایب، مالی را خریداری یا اقدام دیگری که به صرفه غایب باشد انجام دهد.
12- امین باید نفقه اولاد و همسر غایب را از دارایی ایشان تأدیه نماید.
13- امین می تواند برای اداره اموال غایب، اجرت مطالبه کند.