لوث قرائن و شواهدی است که قاضی با استفاده از آن‌ها نسبت به ارتکاب و یا عدم ارتکاب جرم از سوی متهم حکم می‌دهد.

با توجه به ماده ۳۱۴ قانون مجازات اسلامی، لوث قرائن و شواهدی است که قاضی با استفاده از آن‌ها نسبت به ارتکاب و یا عدم ارتکاب جرم از سوی متهم حکم می‌دهد. به عنوان مثال زمانی که یک شاهد به ارتکاب جنایت توسط فرد دیگر شهادت می‌دهد یا فردی را در کنار مقتول همراه با آثار و ادوات جرم پیدا می‌کنند، دراینصورت می‌توان گفت لوث اتفاق افتاده است.

هر یک از این موارد می‌توانند قرائن و شواهدی بر وقوع جنایت توسط شخصی خاص باشند. در صورت وجود لوث، هر شخص با دیدن قرائن موجود به این نتیجه می‌رسد که قاتل و یا ضارب به فرد ب، شخص الف است. این ظن و گمان باید برای قاضی نیز رخ دهد.