در قانون آیین دادرسی مدنی سه نوع سوگند داريم...

 *سوگند بَتّي* (قاطع دعوا)

*سوگند تكميلي*

*سوگند استظهاری*

▒▓▒سوگند بتي در جايي است كه مدّعي، هيچ دليلي براي اثبات ادّعاي خود ندارد و حکم به دعوای خود را که مورد انکار مدعی علیه است، منوط به قسم می‌نماید.

▒▓▒سوگند بتي بنابه درخواست مدّعي است و قاضي نمي‌تواند رأساً سوگند دهد.

▒▓▒مدّعي‌عليه اگر سوگند ياد كند، دعوي خواهان ساقط مي‌گردد.

▒▓▒مدّعي‌عليه اگر سوگند را به خواهان رد كند، خواهان مي‌تواند سوگند ياد كند و در نتيجه ادّعاي او ثابت مي‌گردد.

▒▓▒سوگند تكميلي در مواردي است كه دليل مدّعي، شهادت شهود است ولي تعداد شهود او كافي نيست.

▒▓▒سوگند تكميلي فقط در دعاوي مالي و بنابه درخواست مدّعي است و قاضي نمي‌تواند رأساً سوگند دهد.

▒▓▒سوگند تكميلي، برعهده ی مدّعي است.

▒▓▒سوگند بتی، برعهده ی مدّعي‌ عليه است.

▒▓▒سوگند استظهاري به اين معني است كه در دعاوي عليه ميّت، خواهان علاوه‌بر ابراز ساير ادله، سوگند نيز بايد ياد كند.

▒▓▒سوگند استظهاري هم در دعاوي مالي و هم در دعاوي غيرمالي است.

▒▓▒در سوگند استظهاري، قاضي مي‌تواند رأساً سوگند بدهد (م ۱۳۳۳ قانون مدني).

▒▓▒سوگند استظهاري برعهده ی مدّعي است.

▒▓▒در حدود شرعي، سوگند كاربرد ندارد.در سرقت نيز فقط نسبت به جنبه ی حق‌الناسي آن كه ردّ مال است سوگند داراي اثر است.