رأی وحدت رویه شماره ٧٩۵ ـ ١٣٩٩/۶/١٨ هیأت عمومی دیوانعالی کشور

 با عنایت به اینکه مطابق قسمت دوم ماده ١٨ قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات بعدی«نوع، مقدار، کیفیت اجرا و مقررات مربوط به تخفیف، تعلیق، سقوط و سایر احکام تعزیر به موجب قانون تعیین می شود» و تشدید مجازات موضوع ماده ١٣٧ قانون مذکور شامل انواع تعزیر از جمله شلاق نیز می شود، ھمچنین مقررات ماده ١٩ ھمین قانون بنا به صراحت تبصره ۴ آن، تنها جهت تعیین درجه مجازات است و لذا دلالتی بر استثنای مجازات شلاق تعزیری از شمول احکام عام راجع به تشدید مجازات ندارد و قاعده (التعزیر دون الحد)نیز ناظر به تعیین مجازات بدون اعمال کیفیات مشدده است؛ بنا به مراتب، تشدید مجازات شلاق تعزیری با رعایت سایر شرایط قانونی فاقد اشکال است و رأی شمارة ٣٠۴١ ـ ١٣٩٨/١٢/١۵ شعبه ١٧ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان تا حدی که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است